Wat als uw hond tekeer gaat naar TV - Hondentraining

Wat als uw hond tekeer gaat naar TV?

Iedereen kan zich wel een aantal filmpjes voor de geest halen waarbij honden met volle aandacht mee naar TV kijken. Denk maar aan de vele videos die online staan over honden die mee huilen met andere honden (VIDEO), die mee supporteren bij een sportwedstrijd met hun baasje (VIDEO) of die mee voelen met het verdriet van Simba bij de Lion King (VIDEO). In vele gevallen leiden deze situaties tot zeer schattige en ontroerende beelden. Er is dus absoluut geen enkel vuiltje aan de lucht, noch voor de hond noch voor diens eigenaar.

Maar wat als dit gedrag bij u wel uit de hand loopt? Wat als uw hond tekeer gaat naar TV? Wat als er sprake is van (lichamelijk) gevaar voor de hond en/of de omgeving?

Waarom doen ze dit?

Ondanks het feit dat een hondenoog en mensenoog sterke gelijkenissen vertonen, zijn er toch een aantal fundamentele verschillen tussen beiden. Een belangrijk verschil is met name de verdeling van de fotoreceptoren in het oog. Er bestaan twee soorten fotoreceptoren: de kegeltjes en de staafjes. De ‘kegeltjes’ zijn verantwoordelijk voor o.a. de waarneming van kleuren, de ‘staafjes’ daarentegen zijn verantwoordelijk voor het waarnemen van beweging. Doordat er in een hondenoog meer staafjes aanwezig zijn dan in het mensenoog, zijn honden gevoeliger dan ons voor de waarneming van beweging. Mede hierdoor worden honden sneller getriggerd om te reageren op een bewegende prikkel.

Dit verklaart dus ook waardoor sommige honden zo sterk reageren op bepaalde prikkels die ze zien op TV. De reden waarom ze dit doen is echter zeer uiteenlopend:

Vanuit overenthousiasme over hetgeen er zich op TV afspeelt;
Als (schrik)reactie op een specifiek beeld of geluid. Denk bv. aan geweerschoten, documentaires met wilde dieren, een film of serie met andere dieren, etc.;
Vanuit frustratie omdat ze niet kunnen “meespelen” met de andere dieren op het scherm
Vanuit onzekerheid en/of angst voor de prikkel op het TVscherm. Bv. een hond die in het echte leven bang is voor andere honden. In de beleving van deze hond staat er nl. een andere hond in de living.

Hoe leer ik mijn hond dat gedrag af?

Het afleren van gedrag bij honden is vaak zeer lastig en soms zelfs helemaal niet mogelijk. Hiervoor zijn er meerdere en uiteenlopende redenen die we niet allemaal in detail zullen overlopen. Maar in vele gevallen vertoont de hond het gedrag al enige tijd, soms sleept het zelfs al ettelijke jaren aan. Hierdoor hebben deze gedragingen zich reeds vastgelegd in de hersenen als ‘gewoontegedrag’. En iedereen weet hoe moeilijk het is om vastgelegd ‘gewoontegedrag’ nog te volledig te kunnen veranderen. Dit geldt uiteraard ook bij ons eigen gewoontegedrag dat we hebben ontwikkeld doorheen de jaren. Maar geen nood… we gaan handvaten meegeven om ander gedrag aan uw hond aan te leren.

Hoe leer ik dan best nieuw gedrag aan?

In het opvoeden van onze honden spreken we vaak over ‘de juiste keuze’ die een hond maakt. Dit principe gaan we toepassen voor de situaties waar de hond momenteel tekeer gaat naar de TV. De techniek die we hiervoor gaan gebruiken is desensitisatie en counterconditionering. Eenvoudig uitgelegd gaan we aan de hand van deze trainingstechnieken de onderliggende emotie en het bijhorende (reactieve) gedrag van de hond veranderen op de uitlokkende prikkel.

Voorbereidend werk

Een eerste belangrijke stap in dit proces is te bepalen waarop uw hond specifiek reageert: zijn het beelden of geluiden?

Als je hebt bepaald dat de hond – in dit geval – bv. reageert op bewegende beelden, bepaal dan op welke beelden er allemaal wordt gereageerd. Is het op andere honden, andere katten, vogels, andere dieren levend in het wild zoals eekhoorns, konijnen,…?

Een tweede stap is om op zoek te gaan naar een aantal videos waar de uitlokkende prikkels in voorkomen. In het geval uw hond hevig reageert op dieren in het wild zoals vogels of eekhoorns, dan kunnen de videos van “Paul Dinning Wildlife” u goed helpen bij uw trainingen. (https://www.youtube.com/channel/UCPJXfmxMYAoH02CFudZxmgg/videos). In het geval uw hond op andere prikkels reageert, ga dan online op zoek naar het juiste beeldmateriaal.

Een derde stap – dit vóór we de gedragstrainingen starten – is het goed observeren van uw hond. Kijk naar de lichaamstaal en bepaal welke signalen hij vertoont en waar zijn prikkeldrempel ligt. Voor de stresssignalen (HIER) en lichaamstaal (HIER) hebben we nog andere blogs geschreven.

Het bepalen van deze prikkeldrempel is cruciaal om de hond iets aangeleerd te krijgen tijdens een effectieve training. Een hond kan namelijk enkel iets nieuw leren wanneer hij ‘in balans’ is, wanneer hij bij zijn ‘ratio’ kan. Als we de prikkeldrempel en bijhorende lichaamstaal hebben bepaald kunnen we onze eerste training starten.

Training set-up

Als het voorbereidende werk is afgerond kunnen we aan de slag gaan met onze training set-up.
Per trainingsmoment worden er max. 2 sessies gedaan van telkens 15 voertjes per sessie.

Wat hebt u nodig?

Videomateriaal (prikkel) en een beeldscherm om het af te spelen
15 voertjes (per sessie) van hoge waarde om de juiste keuze te belonen
Een halsband/harnas en een lijn (als de hond de neiging heeft om op de TV af te stormen)

Tip: in het geval uw hond op meerdere prikkels reageert (bv. katten, vogels en konijnen), begin dan met de prikkel waarbij de intensiteit van de reactie het laagst is. Ga altijd voor succes!

Vraag uw hond om op voldoende afstand van het beeldscherm te gaan liggen waarop u het videomateriaal gaat tonen. Indien nodig doen we dit aangelijnd om te voorkomen dat hij op de TV kan afstormen. Positioneer u in alle rust langs uw hond en start de video op het scherm. Als de hond de juiste keuze maakt (bv. de hond blijft rustig liggen, heft zijn hoofd omhoog maar blaft of jankt niet, etc.) leg het voertje dan rustig neer tussen de voorpoten van de hond. In het geval de hond opstaat – maar hij voor de rest wel rustig blijft en dus de juiste keuze maakt – mag er ook een voertje worden neergelegd op de grond. Blijf de voertjes één voor één (en rustig) achter elkaar geven zolang de hond de ‘juiste keuze’ blijft maken. Zet de TV af vanaf het moment dat de 15 voertjes op zijn. Herhaal bovenstaande na 2 à 3 minuten rust nog één keer met opnieuw 15 voertjes. Zet de training stop na het afronden van deze tweede sessie. Speel na afloop nog wat als eindbeloning.

Herhalen herhalen herhalen

Wanneer we bovenstaande stappen voldoende blijven herhalen gaat de hond minder en minder reageren op de beelden van de TV. Besef wel dat deze herhalingen eerder op een termijn van weken of maanden zullen zijn i.p.v. op een paar dagen. Erken en waardeer daarom altijd de kleine stappen die jullie zullen zetten doorheen deze trainingsperiode. Van zodra de hond geen reactie meer vertoont op de prikkel met de laagste intensiteit, kan er worden gewerkt op de volgende intensere prikkel.

Wat als het toch fout loopt?

Indien de hond toch direct reageert op het moment de TV wordt aangezet – en er dus geen mogelijkheid is om zoals hierboven beschreven de juist keuze te belonen – dan is dit vaak te wijten aan het overschrijden van de prikkeldrempel van de hond. Hierbij is de afstand tussen de TV en de hond te klein, waardoor de hond direct in zijn emotie zit en gekende hevige reactie zal tonen. Dit kan eenvoudigweg worden opgelost door de afstand tussen de hond en de TV te vergroten. Tot slot kan het afzetten van het geluid ook (soms) helpen, zeker bij honden die reageren op de combinatie van beweging én geluid.

Altijd gedroomd om gedragsexpert te worden van (je eigen) honden?
Neem dan HIER een kijkje in ons professioneel opleidingsaanbod!

Als gedragsdeskundige voor honden hebben we dagelijks contact met eigenaars van honden die worstelen met bepaalde (gedrags)problemen. Zowel de aard van het gedragsprobleem als de onderliggende reden er van zijn zeer uiteenlopend. Om die reden wordt het altijd geadviseerd om de hulp van een deskundige in te roepen om jullie specifieke situatie te onderzoeken. Elke hond is met name anders en elk gedragsprobleem dient als alleenstaand geval te worden onderzocht. Voor gedragsproblemen bij uw hond verwijzen we u graag door naar onze GEDRAGSTHERAPIE EN BEGELEIDING

Bovenstaand artikel geldt daarom enkel en alleen als algemene richtlijn en is daarom dus niet specifiek van toepassing op uw situatie.